خواص گیاه زرآوند

زرآوند و ریشه آن از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی گرم و خشک است و از نظر خواص معتقدند که تریاق سمی نباتی و حیوانی است از جمله برای سم مار کبری تریاق (پادزهر) موثری است. بازکننده گرفتگی ها و انسداد مجاری عروق و مدر است و قاعده آور، کرم معده و کرم کدو را می کشد و برای پاک کردن رحم و اخراج جنین بسیار مفید است. اگر با سکنجبین خورده شود برای طحال نافع است و اگر 5 گرم آن با شراب عسلی خورده شود برای صرع و کزاز و ضعف احشا مفید است و به عنوان مسهل بلغم می باشد و با ایرسا و عسل برای پاک کردن زخم های عمیق و التیام آن ها نافع است.ضماد آن برای محل گزیدگی عقرب و مار و رویانیدن گوشت در زخم های رحم و سایر زخم ها مفید است. مالیدن آن به دندان و لثه برای پاک کردن رطوبت ها و چرک لثه نافع است. شیاف آن در مهبل برای باز کردن عادت ماهیانه و رفع بند آمدن آن و برای اخراج جنین در موارد سختی زایمان موثر است. مقدار خوراک آن 8-10 گرم است. زرآوند برای کبد و طحال مضر است از این نظر باید با عسل خورده شود. در هند ریشه آن به عنوان تونیک، محرک، قاعده آور، قی آور و برای کاهش تب تجویز می شود ضمنا  از گرد آن مخلوط با عسل در مورد بیماری لوکودرما که نوعی لک و پیس با برص است در مصرف داخلی تجویز می شود.در برمه جوشانده برگ گیاه را در استعمال داخلی برای فروکش کردن تاول و جوش به کودکان می دهند و در هند و چین و ویتنام این گیاه برای قطع تب های نوبه ای و استسقا و بی اشتهایی تجویز می شود مصرف این گیاه باید زیر نظر پزشک انجام گیرد.