خواص تمبر هندی

تمبر هندی مدت‌های زیادی است که به‌عنوان ضدیبوست طبیعی شناخته می‌شود. وجود فیبرهای غذایی فراوان در این میوه، باعث این ویژگی شده است. مصرف تمبر هندی به شکل میوه یا ادویه، عملکرد دستگاه گوارش را بهبود می‌بخشد. وجود فیبر فراوان باعث می‌شود که با مصرف این میوه، مدفوع به‌راحتی از دستگاه گوارش دفع شود.

این میوه یک مادهٔ صفراوی است؛ یعنی باعث می‌شود غذا سریع‌تر و راحت‌تر هضم شود. فیبر موجود در تمبر هندی، گوارش غذا را تسهیل می‌کند.

پتاسیم موجود در تمبر هندی، مسئول کاهش فشار خون است. پتاسیم یکی از موادی است که سبب اتساع عروق و کاهش استرس وارد بر سیستم قلبی عروقی می‌شود.

مقدار زیاد ویتامین C نیز از دیگر عوامل مؤثر در بهبود عملکرد سیستم قلبی و عروقی است. ویتامین C نوعی آنتی‌اکسیدان است که تأثیر رادیکال‌های آزاد در بدن را کاهش می‌دهد.

تمبر هندی منبع غنی از آهن است. مصرف هر واحد تمر هندی، بیش از ۱۰ درصد از نیاز روزانه بدن به آهن را تأمین می‌کند. مقدار کافی آهن در بدن، میزان گلبول‌های قرمز خون را در حد مناسب و مطلوبی نگه می‌دارد. این مقدار گلبول قرمز، اکسیژن لازم را برای عملکرد صحیح عضلات و سایر اندام‌های بدن تأمین می‌کند.

یکی از مواد مغذی موجود در تمبر هندی، انواع ویتامین‌های گروه B است. تیامین یکی از مهم‌ترین بخش‌های خانواده ویتامین B، در تمبر هندی به‌وفور یافت می‌شود. تیامین، مسئولیت بهبود عملکرد سیستم عصبی را بر عهده دارد. همچنین، رشد عضلات از دیگر وظایف این ویتامین در بدن است.

لوپئول، ماده‌ای است که در تمبر هندی وجود دارد. این ماده خواص ضدالتهابی و ضدسرطانی دارد. روغن عصاره تمبر هندی، ویژگی‌های ضدالتهابی متعددی از جمله کاهش درد مفاصل و بهبود آرتریت، بیماری‌های رماتیسمی و نقرس دارد.

تمبر هندی، به‌خاطر ویژگی‌های ضدعفونی‌کننده و ضدباکتریایی، بروز بیماری‌های انگلی را کاهش می‌دهد. از بین بردن کرم‌های معده در کودکان، یکی از مصارف این میوه است که در نواحی گرمسیری مورد استفاده قرار می‌گیرد.