اکسیر حیاتی به نام عسل
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمان، یکى از مسائل مهمى که در سلامت جسم و روح بشر نقش اساسى دارد، تغذیه سالم است که متأسفانه در سده اخیر دستخوش تغییرات فیزیکى و شیمیایى بسیار پیچیده اى شده است، عسل یکی از مواد خوراکی و شهد شیرینیست که در قرآن از آن بهعنوان شِفا (برای مردم) یاد شده است. تحقیقات امروزی نیز کاملاً موید این مطلب است که عسل میتواند در درمان قطعی بسیاری از بیماریها مورد استفاده قرار گیرد.
در حقیقت، عسل یا انگَبین مایعی شیرین و گران رو است که از طریق زنبورعسل تولید میشود، زنبورها، عسل را از ترشحات شکری گیاهان و گلها (شهد گل ها) یا ترشحات برخی حشرات دیگر از راه بالااوری، فعالیت آنزیمی و تبخیر آب تولید میکنند.
این ماده زرین، غنی و فوقالعاده، محصول معجزهآسای زنبورهای عسل است و جایگزین مناسبی برای شکر سفید به شمار میرود، هرچند در تمامی سال موجود است، اما باید دانست که در تابستان و پاییز به عمل میآید و در این موقع از سال از سایر مواقع تازهتر است.
عسل اکسیری پرارزش است که در تمام طول تاریخ به عنوان یک غذای خوش طعم و شفابخش موردتوجه بشر قرار گرفته است، به طوری که گذشتگان آن را مظهر پاکی، خلوص و نشانه قدرت و جوانمردی میدانستند.
عسل از زمانهای خیلی دور به طور طبیعی در لابهلای صخرهها و در جنگلها وجود داشته، ولی انسان تقریبا از چهارهزار سال پیش به اصول کندوداری و پرورش زنبور عسل پرداخته و این ماده مغذی در طی سالیان محفوظ مانده است، علاوه بر اینکه عسل به عنوان شیرین کننده مغذی و طبیعی به شمار میرود، تحقیقات حاکی از این امر هستند که ترکیبات منحصر به فرد عسل از آن یک ضدمیکروب و ضد اکسیدان قوی درست میکنند.
این شیرینکننده چسبناک به طور طبیعی از طریق زنبورها برای تغذیه شخصیشان درست میشود. تهیه عسل از چرخش زنبورها به دور گلها شروع میشود. آنها در همین حال، شهد گلها را در دهان خود جمع میکنند. شهد گلها با آنزیم مخصوصی که در بزاق دهان زنبور وجود دارد، ترکیب شده و طی یک فرآیند شیمیایی، تبدیل به عسل میشود. زنبورها، عسل را به داخل کندو میبرند و آنرا درون حفرهها و دیوارههای هر شبکه از کندو ذخیره میکنند. ارتعاشی که از بالزدنهای آن ایجاد میشود، کار تهویه را انجام داده و موجب میشود رطوبت بیش از اندازه آن از بین رفته و آماده مصرف شود.
اصولا ًاز عسل به عنوان مادهای انرژیزا استفاده میکنند. همچنین این ماده در بهبود زخمها و سایر جراحات نیز نقش مهمی را ایفا میکند. برای قرنها عسل به عنوان یک ماده ضدعفونی کننده و همچنین گندزدا مورد استفاده قرار میگرفت و به صورت موضعی بر روی زخمها، سوزشها و جراحات استعمال میشد.
مصرف روزانه یک قاشق عسل، گردش خون در رگها را تسریع میبخشد و موجب تولید آنتیاکسیدانهای خاصی در بدن انسان میشود.
خواص اثبات شده دارویی عسل به شرح زیر است: خواص ضد باکتری و آنتی بیوتیکی و همچنین خاصیت ضدالتهابی عسل از نظر عملی اثبات شده است، گلوکز و فروکتوز عسل سریعاً جذب شده و به انرژی تبدیل میشوند. اعمال کبد را فعال کرده و در دفع سموم از کبد مؤثر است، حرکات و ترشحات روده را بهبود میبخشد، عسل دارای یک اثر ملین بوده و ترشحات رودهها را تحریک میکند وهمچنین در درمان بیماریهای قلبی، درمان بیماریهای گوارشی، درمان ضعف اعصاب، درمان کندی حافظه، درمان بیماریهای کبد و درمان بیماریهای کودکان و... کاربرد دارد.