به گزارش کارگر آنلاین، او با اشاره به اینکه زنجبیل خاصیت ضد التهابی دارد، افزود: خوردن چای زنجبیل برای افرادی که دارای درد‌های مفصلی هستند، بسیار مفید است. زنجبیل منجر به کاهش قند و چربی خون می‌شود و دارای آنتی اکسیدان قوی است. در خانم‌ها می‌تواند منجر به کاهش دسیمنوره (درد‌های قاعدگی) شود.

این متخصص طب سنتی درباره میزان مصرف چای زنجبیل افزود: یک فنجان چای زنجبیل می‌تواند جایگزین خوشمزه و انرژی بخشی به جای یک فنجان قهوه باشد، اما مهمترین نکته‌ای که باید به خاطر بسپارید، نوشیدن به اندازه آن است. برخی افراد، بهتر است  یک یا دو فنجان در روز بنوشند. صرف روزانه نیم تا یک گرم زنجبیل مناسب است اما طبق برخی منابع، حداکثر مصرف روزانه، ۴ گرم زنجبیل (تقریبا ۲ قاشق غذاخوری) در روز در نظر گرفته می‌شود. اگر ریفلاکس معده یا بیماری دیگری دارید یا دارویی مصرف می‌کنید، ممکن است لازم باشد که میزان مصرف زنجبیل را کاهش داده و یا کاملاً از خوردن آن اجتناب کنید.

این مختصص طب سنتی گفت: برای تهیه این چای به ۱ قاشق چایخوری ریشه زنجبیل، رنده شده یا ریز خرد شده، ۱ فنجان آب جوش، عسل و آبلیمو  احتیاج دارید.

او ادامه داد: ریشه زنجبیل را در فنجان یا لیوان قرار دهید. آب جوش را اضافه کرده و اجازه دهید به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه دم شود. زنجبیل را بردارید. در صورت تمایل عسل و لیمو اضافه کنید. اگر ریشه زنجبیل باقی‌مانده دارید، می‌توانید آن را فریز کنید تا بعداً استفاده شود.

ممقانی تصریح کرد: اگرچه زنجبیل دارای خواص دارویی و درمانی بسیاری است اما مصرف بیش از حد آن یا تداخل دارویی، باعث برخی عوارض جانبی خواهد شد.

او تاکید کرد:  دوز بالای استفاده زنجبیل می تواند تپش قلب را به همراه داشته باشد، همچنین ممکن است تاثیر برخی داروهای خاص را کاهش داده یا باعث بروز عوارض جانبی شود، به خصوص اگر فردی مبتلا به فشارخون ، دیابت یا مشکلات هورمونی باشد.

این مختصص طب سنتی درباره مصرف چای زنجبیل به برخی افراد هشدار داد و گفت: نوشیدن بیش از حد این چای می‌تواند باعث ناراحتی معده و شل شدن مدفوع در برخی از افراد شود. اگر دچار بی‌خوابی هستید یا می‌دانید چای شما را بیدار نگه می‌دارد، از نوشیدن چای زنجبیل قبل از خواب خودداری کنید.

او تاکید کرد: زنجبیل ممکن است باعث لخته شدن خون شود، بنابراین باید حداقل دو هفته قبل یا بعد از جراحی از خوردن آن اجتناب شود و نباید آن را با دارو‌های ضد انعقاد یا ضد پلاکت یا مکمل (مانند وارفارین، آسپرین، سیر یا جینکو) مصرف کرد. برای تعیین سطح مناسب مصرف در این شرایط، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید.